आज होळी. भैरवीला सकाळपासूनचं खूप उदास वाटत होते; पण […]

  मधु जोरात खेकसली,”मॅडी तू इथे काय करतोयस?” “ए खडूस बाई”, तू कशाला माझ्या मागे आलीस?  मुर्खा मी तुझ्या आधी इथे

पांढरे भूत        शहरातील कामे आटोपून गावी परतायला आज रंगाला जरा उशीरच झाला होता. बस मधून उतरताच दाटलेला

गुलमोहर  यारी दोस्ती मस्तीची आठवण…. रखरखत्या ऊन्हातल्या गुलमोहराच्या सावलीसारखी… प्रत्येकाच्या आयुष्यातील यारी, दोस्तीसाठी ही कथा. किती वेळ झाला इथे रणरणत्या

       नव्या, आर्यन, जाई आणि जुई , विहान, मानस अशी सगळी बच्चे कंपनी आजोळी जमली होती. नुकत्याच उन्हाळ्याच्या

रात्रीच्या दुनियेत चंद्र एक एक पाऊल पुढे टाकत होता. चांदण्यांचा लखलखाट चालू होता. सर्व झाडे झुडपे शांत विसावले होते. पशुपक्षी

अंजूताईचा, प्रवेशिका पूर्णच्या बॅचचा गायनाचा क्लास चालू होऊन पंधरा-वीस मिनिटं लोटली होती. दहा वर्षांच्या आतली सात-आठ पिटुकली, हे तिचे त्या

आज सकाळी सकाळी सरपोतदारांच्या वाडयात लगबग चालली होती. मळ्यातल्या दोन चार बायकाही आल्या होत्या लवकरच. नुकतच लग्न होऊन सासरी आलेल्या

कथेचे नाव – चिमणी दिन                       ” टिंग sssss टिंग, टिंग

                 ” अरे जय ! थोडं खाऊन घे ना बाळा. बाबा ओरडले म्हणून