आकाश आणि गीता हे जोडपे त्यांच्या यू ट्यूब चॅनलसाठी अथक परिश्रम घेत होते. ते दोघे त्यांच्या भाड्याच्या घरात रात्री उशिरापर्यंत व्हिडिओ तयार करत. त्या दोघांना त्यांच्या मेहनतीचे फळ मिळाले होते, कारण त्यांनी नुकताच तीन दशलक्ष ग्राहकांचा ( सब्सक्राईबर्स ) मोठा टप्पा गाठला होता.हा मैलाचा दगड गाठण्याचा उत्सव साजरा करण्यासाठी त्यांनी जिमीज कॅफे आणि बारमध्ये मेजवानीचे आयोजन केले होते.
” आकाश, आपण तीन दशलक्ष ग्राहकांपर्यंत पोचलो आहोत यावर विश्वास बसत नाही. असे वाटते की कालच आपण घाबरत आपला पहिला व्हिडिओ अपलोड करत होतो.” गीता आनंदाने डोळे चमकवत बोलली.
” मला माहित आहे, हा एक अविश्वसनीय प्रवास आहे; पण त्याहून विशेष काय आहे हे तुला माहीत आहे का?” आकाश म्हणाला. त्याच्या आवाजात वेगळाच उत्साह होता.
” ते काय ?” गीताने प्रश्न केला.
” आपण दक्षिण मुंबईतील आपल्या स्वप्नातील घरात गुंतवणूक करत आहोत आणि इतकेच नाही तर नवीन घर तयार होईपर्यंत आपल्याला राहायला आणि निर्मिती स्टुडिओ म्हणून वापरण्यासाठी एक मोठं घर देखील शोधलं आहे.” आकाश म्हणाला.
” वाह ! आकाश, मी खूप उत्साही आहे. आपल्यासाठी हा एक मोठा टप्पा आहे.” गीता म्हणाली.
” फक्त ताबा मिळवण्यासाठी पंधरा महिने लागणार आहेत. तोपर्यंत आपल्याला त्या घरामध्ये निभवायला लागेल.” आकाशने गीताला सांगितले.
” हे आव्हानात्मक असेल; पण आपण इथपर्यंत पोचलो आहोत. आपण हे करू शकतो.” गीता म्हणाली.
एके रात्री पहाटे दोन वाजता व्हिडिओ शूट करताना आकाशने अचानक वेळेकडे पाहिले आणि लक्षात आले की सगळ्यांना थोड्या विश्रांतीची गरज आहे. आकाशने रात्रीच्या जेवणासाठी काही नूडल्स घेतले आणि पुन्हा व्हिडिओकडे वळला. तेवढ्यात गीता आली आणि त्याने आपले जेवण संपवले आहे असे गृहीत धरून तिने त्याचे रिकामे वाडगे पाहिले. आकाशने तिला सांगितले की त्याने नुकतेच त्याचे वाडगे भरून घेतले आहे आणि त्याला आणखी खाण्याची इच्छा नाही; पण जेव्हा तिने बघितलं तेव्हा वाडगे पूर्णपणे रिकामे होते आणि त्यात नूडल्सचा कोणताही मागमूस नव्हता.
” आकाश, हे काय आहे ? तू सांगितले होते की तुला अजून काही नको आहे; पण तुझे तर वाडगे रिकामे आहे.”कामात गुंतलेल्या आकाशाने गीताचे शब्द फेटाळून लावत वर पाहिले. “मी तुला सांगितले होते ना , मला आणखी काही नको आहे. मी जेवढे घेतले आहे तेवढेच खाणार आहे. तू जेवून घे, आपल्याकडे फक्त तीस मिनिटे उरली आहेत.” त्याने त्याचे लक्ष स्क्रीनवर ठेवून उत्तर दिले. रागाच्या भरात गीता पुटपुटली, “एका क्षणासाठी स्क्रीनवरून डोळे काढून तुझ्या वाडग्यात बघ.” अखेरीस आकाश त्याच्या समोरील वाडगे पाहण्यासाठी वळला आणि तेव्हा आकाशला ते पाहून धक्का बसला कारण त्याचे वाडगे रिकामे होते आणि त्यात नूडल्स नव्हते. दोघेही खूप थकलेले होते आणि थकलेल्या शरीर आणि मनाने आपणचं आपल्या वाडग्यातले खाल्ले असेल असे समजून या जोडप्याने अजून विचार करायचे टाळले.
आणखी एक व्यस्त दिवस, त्यांना खूप झोप येत होती आणि जेवणाबद्दल विचार न करता ते दोघे रात्री उशिरा झोपायला गेले. गीताला भुकेमुळे जाग आली आणि तिने काही खाण्यासाठी आकाशला जागे करण्याचा प्रयत्न केला; पण तो घोरत होता त्यामुळे त्याला तिला उठवावेसे वाटले नाही. शेवटी तिचं पटकन उठली. जेव्हा ती दिव्याच्या स्विचसाठी पोहोचली तेव्हा तिच्या लक्षात आले की काहीतरी वेगळं आहे. बेडच्या बाजूचा डीम लाईट आधीच चालू होता ज्यामुळे खोलीत मंद प्रकाश पडत होता. गोंधळलेल्या गीताने आजूबाजूला पाहिले आणि अचानक सावलीत उभी असलेली एक काळी आकृती दिसली. तिने डोळे चोळले. तिला वाटले की तिला भास होत आहे, परंतु सावली अजूनही तिथे होती. घाबरलेल्या गीताने आकाशला पुन्हा जागे करण्याचा प्रयत्न केला; पण तो गाढ झोपेत होता. तिने उठण्याचे आणि मुख्य दिवे लावण्याचे धाडस केले. थरथरत ती परत अंथरुणावर गेली आणि तिने डोळे बंद केले परंतु कोणीतरी तिला पाहत आहे या भावनेतून ती बाहेर येऊ शकली नाही.
एके रात्री काही विचित्र आवाज ऐकून गीता खडबडून जागी झाली. तिने अंथरूणाजवळचा डीम लाईट लावला आणि तिला हातात सोन्याच्या जुन्या पद्धतीच्या बांगड्या घातलेली एका स्त्रीची सावली दिसली. ते पाहून ती खूप घाबरली. गीता वाफेने आंघोळ केल्याप्रमाणे घाम गाळत होती पण तिला उष्णता जाणवली नाही. ती त्याऐवजी थरथर कापत होती. ती स्त्री जसजशी जवळ आली तसतशी तिला हालचाल करता येत नव्हती किंवा काही बोलता येत नव्हते. ” माझे घर ताबडतोब सोडून निघून जा.” हे वाक्य ऐकल्यामुळे गीताच्या छातीत धडधडले. गीता प्रतिसाद देऊ शकली नाही किंवा एक शब्दही बोलू शकली नाही. पुन्हा तिने आकाशला जागे करण्याचा प्रयत्न केला पण तो प्रयत्न अयशस्वी ठरला. मनात देवाचे नाव घेऊन तिने ऊर्जा गोळा केली आणि आकाशला जागे करू शकली. गीताला एकाच वेळी घाम येणे आणि थरथरणे पाहून आकाश स्तब्ध झाला आणि पुढे काय करावे याचा विचार करू शकला नाही. त्याने तिला औषध देण्यासाठी धाव घेतली.
गीताने झालेला प्रकार आकाशला सांगितला. ते सांगताना सुद्धा ती थरथर कापत होती, तरीही आकाशने त्यावर विश्वास नाही ठेवला. त्या दिवसापासून त्यांच्या घरात विचित्र गोष्टी घडू लागल्या. गोष्टी नाहीशा होऊ लागल्या किंवा विचित्र आवाज येऊ लागले. गीताला माहीत होते की आकाश तिच्यावर विश्वास ठेवणार नाही आणि म्हणून तिने शांत राहण्याचा निर्णय घेतला. तिने आपल्या अंथरुणाजवळ देवाचे पुस्तक किंवा छायाचित्र ठेवण्यास सुरुवात केली आणि पुन्हा कधीही या घटनेबद्दल आकाशला एक शब्दही बोलली नाही.
काही दिवसांनी दारावरची घंटा वाजली आणि तिथे दक्षिण मुंबईच्या मालमत्ता निर्मात्याचे पत्र होते. खूप खूष होऊन तो धावून गीताकडे गेला आणि तिच्यासमोर पत्र काढले. उच्च न्यायालयाच्या काही प्रकरणांमुळे त्यांच्या नवीन मालमत्तेचा ताबा अनिश्चित काळासाठी पुढे ढकलण्यात आल्याचे पत्र होते. सर्व आनंद नाहीसा झाला आणि त्यांनी निराश होऊन एकमेकांकडे पाहिले. नंतर संध्याकाळी त्यांनी भाड्याच्या सदनिकेचे नूतनीकरण करण्याचा निर्णय घेतला कारण त्यांना स्टुडिओ खोलीसाठी आणखी जागा हवी होती. फ्लॅट मालकाची परवानगी मिळाल्यावर त्यांनी स्टुडिओ आणि स्टोअर रूममधील मोठी भिंत फोडण्याची योजना आखली. वास्तविक गीताला त्या घरात थांबण्याची अजिबात इच्छा नव्हती; पण घर जरी भाड्याचे असले तरी प्रशस्त होते. त्यात त्यांच्या स्टुडिओची देखील व्यवस्था होणार होती आणि कमी रकमेत एवढे मोठे घर वापरायला मिळत होते.
दुकानाच्या खोलीतून तात्पुरत्या काळासाठी हलवण्यात आलेल्या काही वस्तूंची व्यवस्था करत आकाश एका खोलीत होता. त्याला एका मजुराचा मोठा आरडाओरडा ऐकू आला. आकाश आणि गीता दोघेही त्या ठिकाणाकडे धावले. जेव्हा ते भिंतीजवळ पोहोचले, तेव्हा त्यांना एक भयानक दृश्य दिसले. “बघा, भिंतीमध्ये काहीतरी आहे.” कामगार घाबरून ओरडला. भिंतीमध्ये एक सां*गा*डा गुंफलेला होता, त्याची हाडे देखील निखळली होती, जणू मुक्त होण्याचा प्रयत्न करत होती.आकाशला शब्द अपुरे पडत होते. त्याचे मन भीती आणि गोंधळाने धावत होते. गीताच्या डोळ्यांना सांगाड्याच्या हातात काहीतरी चमकदार दिसले. ती जवळ गेली आणि तिला जुन्या पद्धतीच्या सोन्याच्या दोन बांगड्या दिसल्या. त्या बांगड्या बघताक्षणी तिच्या अंगावर काटा आला.
आकाशने घरमालकाला ताबडतोब बोलावून घेतले. त्याने भिंतीत दडवलेला सां*गा*डा पाहिला. त्याला देखील ते दृश्य पाहून घाम फुटला. त्या घरमालकाने सांगितले की, ” मला सुद्धा ह्या घरात भयानक अनुभव येत होते. बाथरूममध्ये गेल्यावर कपड्यांच्या जागी लटकलेले सांगा*डे दिसायचे. माझी लहान मुले घरात खेळत असताना मधेच कोणीतरी त्यांना वाकून बघते आहे असा भास व्हायचा. माझ्या बायकोच्या नवीन साड्या कोणीतरी जाळलेल्या असायच्या किंवा फाडलेल्या असायच्या. ज्याच्याकडून रिसेलने मी घर घेतले होते त्याने अगदी किंमतीत मला हे घर विकले होते. एवढे मोठे घर इतक्या कमी किंमतीत त्यामुळे आम्ही दोघे नवराबायको प्रचंड खुश झालो होतो; पण जेव्हा जेव्हा आम्हाला असे अनुभव यायला लागले तेव्हा आम्ही हे घर सोडण्याचा निर्णय घेतला आणि तुम्हाला भाड्याने राहण्यास दिले. म्हणजेच याचा अर्थ आधीच्या घरमालकाचा ह्या सगळ्या गोष्टींमध्ये हात असेल. आपण आत्ताच्या आत्ता पोलिसांना कळवूया.”
आकाशने आणि घरमालकाने पोलिसांना सगळा प्रकार सांगितला असता पोलिसांनी चौकशी सुरू केली. पहिला घरमालक कुठलीच गोष्ट कबूल करत नव्हता पण पोलिसी खाक्यापुढे त्याचे काही चालले नाही. शेवटी त्याने त्याचा गुन्हा कबूल केला. त्याने त्याच्या बायकोला पैशासाठी मा*र*ले होते. तिच्या वडिलांनी सगळी इस्टेट तिच्या नावावर ठेवली होती. ह्याला तिची सगळी इस्टेट हडपायची होती त्यामुळे त्याने तिचा ग*ळा दाबून खू*न केला आणि तिला भिंतीत गाडले. त्याला वाटले आपला गुन्हा कधीच सिद्ध होणार नाही; पण ज्याने गु*न्हा केला आहे त्याने केलेला गुन्हा लपून राहत नाही. इतक्या क्रू*रप*णे केलेल्या गुन्ह्यासाठी त्याला फा*शीची शि*क्षा झाली. त्यानंतर त्या घरात आता कुठलेही भास झाले नाही. याचा अर्थ त्या स्त्रीला मुक्ती मिळाली होती.
—–समाप्त ——
लेखक- सीए गितेश प्रभू, मुंबई
ही रहस्यमय कथा कशी वाटली तुमच्या प्रतिक्रिया देऊन कळवा. तुमच्या मित्र परिवारासोबत कथा शेअर करा. अशा नवनवीन कथांसाठी आमच्या लेखक मित्र वेबसाइटला जरुर भेट द्या आणि आमचे what’s up चॅनेल जाॅइन करा.
धन्यवाद !
महत्वाची सूचना – (या मराठी कथेचे सर्व हक्क लेखकाकडे आहेत. लेखकाने सदर मराठी कथा स्वतः वेबसाईटला दिली आहे .लेखकाच्या परवानगीशिवाय कथा कुठेही वापरू नये.)
खूप छान